Lög-fastr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "lög-fastr" (lub lǫg-fastr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

lög-fastr (lǫg-fastr)

adj. ‘law-fast,’ domiciled, Grág. i. 243, 245, 381, ii. 39.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego lög-fastr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫg-fastr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴ-ᚠᛅᛋᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich