Lög-lyritr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "lög-lyritr" (lub lǫg-lyritr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

lög-lyritr (lǫg-lyritr)

m. a lawful lyrit (q. v.), Grág. i. 109.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego lög-lyritr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫg-lyritr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴ-ᛚᚢᚱᛁᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich