Lög-ræningr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "lög-ræningr" (lub lǫg-ræningr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

lög-ræningr (lǫg-ræningr)

m. a person who has been wronged or cheated of his lawful right, Eg. 526, Fms, vii. 65.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego lög-ræningr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫg-ræningr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴ-ᚱᛅᚾᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich