Lög-réttr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "lög-réttr" (lub lǫg-réttr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

lög-réttr (lǫg-réttr)

m. a ‘law-right,’ lawful due; biskup býðr at gjalda fyrir málit sex hundruð, ok kailar biskup meir en tvá lögréttu, Bs. i. 492.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego lög-réttr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫg-réttr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴ-ᚱᛁᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich