Lög-villr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "lög-villr" (lub lǫg-villr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

lög-villr (lǫg-villr)

adj. mistaken in point of law, Grág. i. 316.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego lög-villr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫg-villr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴ-ᚢᛁᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich