Lög-vitringr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "lög-vitringr" (lub lǫg-vitringr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

lög-vitringr (lǫg-vitringr)

m. = lögspekingr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego lög-vitringr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫg-vitringr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴ-ᚢᛁᛏᚱᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich