Lög-vörn
Słownik staronordyjski - lög-vörn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "lög-vörn" (lub lǫg-vǫrn)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- lög-vörn (lǫg-vǫrn)
- f. a lawful point of defence, in pleading; ok finna þeir eigi lögvarnir í málinu, ok horfði til þess at Þorkell mundi verða sekr, Glúm. 347, Nj. 111, Grág. i. 41, 423.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego lög-vörn może być bardziej dokładnie napisane jako lǫg-vǫrn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴ-ᚢᚢᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)