Lögréttu-þáttr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "lögréttu-þáttr" (lub lǫgréttu-þáttr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

lögréttu-þáttr (lǫgréttu-þáttr)

m. the section of law of the l., Grág. i. 4.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego lögréttu-þáttr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫgréttu-þáttr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴᚱᛁᛏᛏᚢ-ᚦᛅᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich