Lútr
Słownik staronordyjski - lútr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "lútr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- lútr
- adj. louting, bowed, bent down, stooping, Stj. 20, Bjarn. 33; með lútu höfði, 601, Mar.; fara lútari, Fs. 55; niðr-lútr, shameful.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)