Lykta
Słownik staronordyjski - lykta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "lykta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- lykta
- að, to finish, end, Fms. i. 128, 141, iii. 35, viii. 152 (v. l.), Nj. 150, Fær. 191, Bs. i. 771, Finnb. 342, Kb. 26, 28, 210, Skálda 198.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Kb.
- Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)