Mægð
Słownik staronordyjski - mægð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mægð"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mægð
- f., often used in pl. [mágr], affinity by marriage; at frændsemi ok at mægðum, Grág. (Kb.) i. 159, Am. 52, Skv. 1. 44, Ó. H. 57, Fs. 10, 116, Eg. 37, Korm. 140, Nj. 213, Gþl. 145.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚴᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Kb.
- Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)