Mæringr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mæringr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mæringr

m. [mærr], a noble, illustrious man, Edda passim, also in mod. usage: the name of a sword, Bjarn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚱᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich