Magn-lauss

Znaczenie staronordyjskiego słowa "magn-lauss"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

magn-lauss

and magn-lítill, adj. ‘main-less,’ weak, feeble.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚴᚾ-ᛚᛅᚢᛋᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich