Magnaðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "magnaðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

magnaðr

or mögnuðr, m. a strengthener; in poët. compds, hjaldr-m., a war-maker, warrior; sigr-m., a victor, Lex. poët.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚴᚾᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich