Mang

Słownik staronordyjski - mang

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mang"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mang
n. [cp. mid. Lat. mangonus; A. S. mangian, to traffic; mangere, a trader, which survives in Engl. iron-monger, scandal-monger; derived from manig, from traffic in mingled, miscellaneous things; as manga is used in Kormak, and even in a derived sense, it need not be borrowed from the A. S., but may be a genuine Norse word formed from margr at a time when the n had not as yet changed into r]:—‘monging,’ ‘mongery,’ barter; allir þeir menn, bæði konur ok karlar, er með mangi fara, hvárt sem þeir hafa mang sitt í búðum eðr stræti, n. G. l. ii. 204; laxa nýja ok svá aðra nýja fiska ok ostrur þat skal kaupa á bátum eðr á bryggjum en vill, en eigi flytja í búðir til mangs, 263; prestar skulu eigi fara með mangi né okri, H. K. ii. 53. mangs-maðr, m. a monger, Ld. 146.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Engl.
English.
gl.
glossary.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
L.
Linnæus.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
mid. Lat.
middle Latin.
n.
neuter.
S.
Saga.

Prac i autorów cytowanych:

Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back