Mann-fólk
Słownik staronordyjski - mann-fólk
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mann-fólk"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mann-fólk
- n. ‘man-folk,’ mankind, Hkr. i. 5, 9, Fas. i. 391, Edda 43, Fms. i. 24, Eg. 47, Edda 147 (pref.), Hkr. ii. 267, (but land-fólkit, Ó. H. 162, l. c.)
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚾᚾ-ᚠᚢᛚᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- n.
- neuter.
- pref.
- preface.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)