Mann-för

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mann-för" (lub mann-fǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mann-för (mann-fǫr)

f. travelling, Eg. 114, Hkr. ii. 188.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mann-för może być bardziej dokładnie napisane jako mann-fǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚾᚾ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich