Mann-værr
Słownik staronordyjski - mann-værr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mann-værr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mann-værr
- adj. (qs. eiga vært hjá mönnum), beiddu þeir lausnar (absolution) af honum, svá at þeir skyldi vera mannværir, Fms. ix. 534, v. l.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚾᚾ-ᚢᛅᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- qs.
- quasi.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)