Mann-virðing
Słownik staronordyjski - mann-virðing
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mann-virðing"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mann-virðing
- f. rank, renown, honour; var Leifi gott til fjár ok mannvirðingar, Fb. i. 541, Þorst. Síðu H. 177, Eg. 4, Nj. 111, Lv. 89, Magn. 466.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚾᚾ-ᚢᛁᚱᚦᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Þorst. Síðu H.
- Þorsteins Saga Síðu-Hallssonar. (D. II.)