Marg-frömuðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "marg-frömuðr" (lub marg-frǫmuðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

marg-frömuðr (marg-frǫmuðr)

m. the great furtherer. Ad.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego marg-frömuðr może być bardziej dokładnie napisane jako marg-frǫmuðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚱᚴ-ᚠᚱᚢᛘᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich