Marg-látr
Słownik staronordyjski - marg-látr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "marg-látr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- marg-látr
- adj. loose, fickle, variable; marglát kona, Bær. 11, Skálda 194; aldri skal ek verit hafa marglátari (more excessive) söllum hlutum en nú, Fms. x. 290: as a nickname, Teitr inn margláti (= superbus?), Bs. i. 27.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚱᚴ-ᛚᛅᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Bær.
- Bærings Saga. (G. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)