Mark-bygð
Słownik staronordyjski - mark-bygð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mark-bygð"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mark-bygð
- f. [mörk], a ‘forest-country,’ opp. to open country made into fields, Hkr. i. 88, Magn. 442, Ó. H. 201, Fms. vii. 25.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚱᚴ-ᛒᚢᚴᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)