Mátt-farinn
Słownik staronordyjski - mátt-farinn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mátt-farinn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mátt-farinn
- adj. faint, weak, Fms. ii. 270.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᛏᛏ-ᚠᛅᚱᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)