Megin-góðr
Słownik staronordyjski - megin-góðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "megin-góðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- megin-góðr
- adj. ‘main good,’ mighty good, Fms. vi. 364.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚴᛁᚾ-ᚴᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)