Megin-skjöldungr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "megin-skjöldungr" (lub megin-skjǫldungr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

megin-skjöldungr (megin-skjǫldungr)

m. the mighty king, of Christ, Skálda (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego megin-skjöldungr może być bardziej dokładnie napisane jako megin-skjǫldungr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚴᛁᚾ-ᛋᚴᛁᚢᛚᛏᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich