Meita

Słownik staronordyjski - meita

Znaczenie staronordyjskiego słowa "meita"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

meita
t, [Ulf. maitan = κόπτειν; Germ. metzeln; cp. Germ. messer = knife]:—to cut; meita knífi, Fb. ii. 522 (in a verse); manar meita, to cut the mane, Akv. 37; ekki hafði hann látið meita skegg sitt né skera hár fyrir hrygðar sakir, Stj. 538.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᛁᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

cp.
compare.
f.
feminine.
Germ.
German.
m.
masculine.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Akv.
Atla-kviða. (A. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back