Merkr
Słownik staronordyjski - merkr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "merkr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- merkr
- adj. of mark, noteworthy, truthful; merkr maðr ok sannorðr, Fms. ii. 282; er bæði var merkr ok réttorðr, Bs. i. 138; sem dyggvastr ok merkastr, Th. 18; eigi merkr ok miðlungi réttorðr, Sturl. ii. 188; ú-merkr, inaccurate, untrustworthy, Ld. 232, Fms. ii. 268.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚱᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)