Messu-söngs-maðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "messu-söngs-maðr" (lub messu-sǫngs-maðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

messu-söngs-maðr (messu-sǫngs-maðr)

m. a reading clerk to chant the mass, D. I. i. 282, 489.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego messu-söngs-maðr może być bardziej dokładnie napisane jako messu-sǫngs-maðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᛋᛋᚢ-ᛋᚢᚾᚴᛋ-ᛘᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich