Miðviku-dagr
Słownik staronordyjski - miðviku-dagr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "miðviku-dagr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- miðviku-dagr
- (proncd. miðku-dagr), mid-week-day, i. e. Wednesday; cp. Germ. mittwoche, (for this use see the remarks s. v. dagr), Rb. 102, Orkn. 322, K. Á. 188, Ó. H. 223, Sturl. ii. 153, D. n. v. 505: mið-viku-aptan, -morgin, -nótt, f. Wednesday eve, morning, night, K. Þ. K. 124, K. Á. 22, Ísl. ii. 346, Sturl. iii. 83.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚦᚢᛁᚴᚢ-ᛏᛅᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- proncd.
- pronounced.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)