Mikil-látr
Słownik staronordyjski - mikil-látr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mikil-látr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mikil-látr
- adj. proud, grand (Lat. superbus), Edda 108, Fms. i. 4, Hom. 34: as a nickname, Guðröðr inn Mikilláti, Hkr. i. 60; Danr inn Mikilláti, Hkr. (pref.); Tarquinius inn Mikilláti, Blas. 37.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚴᛁᛚ-ᛚᛅᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- f.
- feminine.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- pref.
- preface.
Prac i autorów cytowanych:
- Blas.
- Blasius Saga. (F. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)