Mirra
Słownik staronordyjski - mirra
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mirra"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mirra
- u, f. myrrh, Stj., Hom., N. T.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚱᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- N. T.
- New Testament.
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)