Miss-öng

Znaczenie staronordyjskiego słowa "miss-öng" (lub miss-ǫng)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

miss-öng (miss-ǫng)

see misgöng.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego miss-öng może być bardziej dokładnie napisane jako miss-ǫng.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᛋᛋ-ᚢᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich