Mjöð-rann

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mjöð-rann" (lub mjǫð-rann)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mjöð-rann (mjǫð-rann)

n. a mead-hall, drinking-hall, Akv. 9.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mjöð-rann może być bardziej dokładnie napisane jako mjǫð-rann.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚢᚦ-ᚱᛅᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich