Mjúk-fingr
Słownik staronordyjski - mjúk-fingr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mjúk-fingr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mjúk-fingr
- adj. soft-fingered, Þiðr. 6.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚢᚴ-ᚠᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)