Mjúk-látr
Słownik staronordyjski - mjúk-látr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mjúk-látr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mjúk-látr
- adj. meek, gentle, Mar., Bs. i. 278: sly, Sks. 501.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚢᚴ-ᛚᛅᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)