Mjúk-orðr
Słownik staronordyjski - mjúk-orðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mjúk-orðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mjúk-orðr
- adj. smooth-spoken, Fms. vi. 117.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚢᚴ-ᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)