Mögl

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mögl" (lub mǫgl)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mögl (mǫgl)

n. murmuring, Stj. 324, Mar. passim.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mögl może być bardziej dokładnie napisane jako mǫgl.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚴᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich