Mögla
Słownik staronordyjski - mögla
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mögla" (lub mǫgla)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mögla (mǫgla)
- að, to murmur, Stj. 291, 322, 324, Bs. ii. 115, Fb. i. 440, Mar., N. T., Vídal. passim.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mögla może być bardziej dokładnie napisane jako mǫgla.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚴᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- N. T.
- New Testament.
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.