Mök

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mök" (lub mǫk)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mök (mǫk)

n. pl. intercourse; in the phrase, eiga mök við e-n, ef þeir eiga við hann kaup eðr önnur mök nokkur, Grág. ii. 164; see mak.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mök może być bardziej dokładnie napisane jako mǫk.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich