Mönd-laug

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mönd-laug" (lub mǫnd-laug)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mönd-laug (mǫnd-laug)

f. = mundlaug, q. v.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mönd-laug może być bardziej dokładnie napisane jako mǫnd-laug.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚾᛏ-ᛚᛅᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich