Mönduðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mönduðr" (lub mǫnduðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mönduðr (mǫnduðr)

m. a sword, from being grasped with the hand, Edda (Gl.)

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mönduðr może być bardziej dokładnie napisane jako mǫnduðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚾᛏᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich