Mor
Słownik staronordyjski - mor
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mor"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mor
- n., spelt morð; hafa morð fjár, Al. 123, Hom. (St.), MS. 623. 21, where it is spelt morg = morþ:—a swarm, prop. a swarm of ants (akin to maurr); mor af mýi, fiski, síld, a swarm of flies, shoal of herrings:—an atom, svo lítið mor.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- prop.
- proper, properly.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)