Mör-vömb

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mör-vömb" (lub mǫr-vǫmb)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mör-vömb (mǫr-vǫmb)

f. suet-paunch.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mör-vömb może być bardziej dokładnie napisane jako mǫr-vǫmb.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚱ-ᚢᚢᛘᛒ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich