Mörnir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mörnir" (lub mǫrnir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mörnir (mǫrnir)

m., as also Mörni, a, m. the name of an idoi, þiggi m. þetta blæti, Fb. ii. 334 (in a verse). Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mörnir może być bardziej dokładnie napisane jako mǫrnir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚱᚾᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich