Mösmar

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mösmar" (lub mǫsmar)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mösmar (mǫsmar)

m. pl. treasures, Rm. 35.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mösmar może być bardziej dokładnie napisane jako mǫsmar.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᛋᛘᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich