Mótstöðu-maðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mótstöðu-maðr" (lub mótstǫðu-maðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mótstöðu-maðr (mótstǫðu-maðr)

m. an antagonist, Nj. 101, Bs. i. 722.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mótstöðu-maðr może być bardziej dokładnie napisane jako mótstǫðu-maðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᛏᛋᛏᚢᚦᚢ-ᛘᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich