Mötu-nautr
Słownik staronordyjski - mötu-nautr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mötu-nautr" (lub mǫtu-nautr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mötu-nautr (mǫtu-nautr)
- m. a messmate, n. G. L. i. 186, Eb. 194, Orkn. 118, Grág. i. 186, ii. 73, passim.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mötu-nautr może być bardziej dokładnie napisane jako mǫtu-nautr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᛏᚢ-ᚾᛅᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)