Mund-laug
Słownik staronordyjski - mund-laug
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mund-laug"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mund-laug
- f., usually spelt and sounded munn-laug, Edda 40 (ii. 185, note) Fs. 5, Fms. ii. 167, Gísl. 21, N. G. l. i. 211 (Js. 78), Str. 40, Vm. 96; but möndlaugu (dat.), Edda i. 184; even spelt mullaugu (dat.), N. G. l. ii. 443: [from mund = hand; early Swed. mullog]:—a basin for washing the hands, esp. before and after a meal, see the remarks s. v. handlaugar and dúkr; hann setti munnlaug fyrir sik ok þó sik ok þerði á hvítum dúk, Fs. 5; stóð hjá honum mundlang full af blóði, Band. 42 new Ed.; munnlaugar þrjár fáðar með gulli, Gísl. 21; munnlaug eina skal dóttir hafa, nema rekendi sé fast á meðal þá skal hón hafa báðar, N. G. l. i. 211, cp. Art. 80:—poët., munnlaug vinda, the basin of the wind, i. e. the vaulted sky, Edda (in a verse).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚾᛏ-ᛚᛅᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- poët.
- poetically.
- s. v.
- sub voce.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Art.
- Artus-kappa Sögur. (G. II.)
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)