Mýgja
Słownik staronordyjski - mýgja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mýgja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mýgja
- ð, [múgr], to destroy, defeat, put down, prop. to mow down (?), with dat., með því at þínum guði verðr mýgt, 656 B. 10; því meirr óx kyn þess lýðs er meirr var við leitað at mý(g)ja, Ver. 20; er mörgum mýgir með sínu ríki, Al. 70; þeirra afkvæmi mun síðan hvárr öðrum m. ok vilja til jarðar koma, Fms. v. 348; m. lögum, to break the law; m. uppgang e-s, to overthrow, put down, Karl. 402, 548.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- prop.
- proper, properly.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Ver.
- Veraldar Saga. (E. II.)