Mýgja

Słownik staronordyjski - mýgja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mýgja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mýgja
ð, [múgr], to destroy, defeat, put down, prop. to mow down (?), with dat., með því at þínum guði verðr mýgt, 656 B. 10; því meirr óx kyn þess lýðs er meirr var við leitað at mý(g)ja, Ver. 20; er mörgum mýgir með sínu ríki, Al. 70; þeirra afkvæmi mun síðan hvárr öðrum m. ok vilja til jarðar koma, Fms. v. 348; m. lögum, to break the law; m. uppgang e-s, to overthrow, put down, Karl. 402, 548.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

dat.
dative.
l.
line.
m.
masculine.
prop.
proper, properly.
s. v.
sub voce.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Ver.
Veraldar Saga. (E. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back