Ná-fölr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ná-fölr" (lub ná-fǫlr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ná-fölr (ná-fǫlr)

adj. = nábleikr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ná-fölr może być bardziej dokładnie napisane jako ná-fǫlr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚾᛅ-ᚠᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich